Kindermishandeling

Er zijn kinderen die elke week meemaken dat hun ouders ruzie hebben. En niet alleen met woorden, maar ook met slaan en schoppen. Het leven onder die spanning in huis kan net zo erg en naar zijn als wanneer een kind zelf geslagen of op een andere manier mishandeld wordt.

Kindermishandeling is elke fysiek, psychisch of seksueel bedreigende of gewelddadige omgang met een kind jonger dan achttien jaar. Dit geweld kan actief zijn (iemand iets aandoen) of passief (niets doen, verwaarlozing). Verantwoordelijk hiervoor zijn de ouders. De term ‘ouders’ slaat op de biologische ouders, maar ook op stiefouders, adoptie-ouders en pleegouders. Maar ook andere volwassenen kunnen een kind mishandelen doordat het kind afhankelijk van hen is voor aandacht, bescherming en verzorging.

Kindermishandeling is meer dan lichamelijk geweld: het gaat om elke vorm van voor het kind bedreigende en gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard. Hieronder valt ook verwaarlozing. De schade als gevolg van mishandeling kan zich op verschillende manieren voordoen: in de vorm van fysiek of psychisch letsel. Het gaat dus niet alleen om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Kindermishandeling kan ook geestelijke schade veroorzaken.

Is er sprake van partnergeweld in een relatie met kinderen? Dan is hier automatisch sprake van kindermishandeling.

Veilig Thuis: advies- en meldpunt voor kindermishandeling

Meestal vertellen mishandelde kinderen of degene die hen mishandelt niet uit zichzelf over de situatie. Voor hen is het het van groot belang dat mensen in hun omgeving de mishandeling opmerken én er iets mee doen. U kunt bij zorgen over signalen bellen voor advies met Veilig Thuis: 0800 – 2000 (gratis). Is een kind in gevaar? Bel dan de politie via 112.